Van klassieke rampenbestrijding naar moderne crisisbeheersing

De coronapandemie maakt duidelijk dat de overheid niet goed is voorbereid op de aanpak van complexe en sluimerende crises. Het veiligheidsbestel is primair ingericht op rampenbestrijding zoals een brand, terroristische aanslag of overstroming. De kredietcrisis, vluchtelingenproblematiek, aardbevingen in Groningen, klimaatverandering of een pandemie vergen echter een geheel andere benadering. De aanpak van de coronacrisis is een politiek bestuurlijk proces geworden. Bestuurders zijn echter geen crisismanagers en in de communicatie staat bescherming van de eigen-, organisatiespecifieke- of partijpolitieke reputatie voorop. In de samenleving groeit het wantrouwen en verzet tegen de strenge maa